PCLinuxOS - Udany fork Mandrake Linux
PCLinuxOS (często skracane jako PCLOS) – to dystrybucja Linuksa wywodząca się z Mandrivy, a właściwie jeszcze z Mandrake Linux, zanim zmienił nazwę na Mandriva. Dystrybucję można uruchomić z napędu optycznego (Live CD), pamięci USB (Live USB – edycja MiniMe) lub dysku twardego. Korzenie dystrybucji wywodzą się z niezależnego zestawu pakietów RPM rozwijanych przez Billa Reynoldsa (znanego też jako Texstar) dla Mandrake Linux w latach 2000–2003 w ramach serwisu PCLinuxOnline.com.
W 2003 roku, opierając się na Mandrakelinux 9.2 i projekcie Linux Live CD, zaczął tworzyć własną dystrybucję jako fork Mandrake'a. Jedną z najważniejszych cech różniących PCLOS od macierzystej dystrybucji jest używanie do zarządzania pakietami systemu APT i graficznego menedżera Synaptic zamiast URPMI. Zasadniczym odbiorcą PCLinuxOS jest użytkownik domowy.
PCLinuxOS z pulpitem KDE |
Prekursorem PCLinuxOS był zestaw pakietów RPM stworzonych by rzekomo poprawić kolejne wersje Mandrake Linux (później Mandriva Linux). Pakiety te stworzył Bill Reynolds, informatyk lepiej znany jako Texstar. W 2003 roku Texstar utworzył fork Mandrake Linux 9.2 (wypuszczoną w październiku 2003). Dzięki zacieśnionej współpracy z LiveCD, Texstar przekształcił fork w niezależną, w pełni rozwiniętą dystrybucję. Pierwsze wydania numerowano kolejno jako previews (zapowiedzi), na przykład p5, p7, p8 aż do p81a, następnie p9, p91, p92. MiniME (wydane na CD) zaprojektowano dla szybkiej i jak najmniejszej instalacji, pozwalającej użytkownikom na wybranie przy instalacji wszystkich wymaganych aplikacji.
W sierpniu 2006 zostały wydane trzy nowe CD/obrazy ISO: MiniME, Junior i Big Daddy. W tym samym czasie oryginalne pakiety, które obecnie tworzą KDE, podzielono na mniejsze części, a mniej potrzebne elementy tego środowiska pominięto na płycie. W rezultacie, Texstar był w stanie zmieścić pakiet OpenOffice.org w wydaniu Big Daddy. MiniME pozostaje minimalną instalacją dla zaawansowanych użytkowników pragnących dodawać samodzielnie wybrane pakiety, podczas gdy Junior zawierał kilka niezbędnych desktopowych aplikacji, tworząc wydanie mieszczące się pośrodku obu wydań.
Z nadejściem PCLinuxOS, znany także jako .94, przedsięwzięto wymianę na bardziej nowoczesny kod, który wymagał całkowite reinstalacji do tej wersji, ale który potem będzie dostosowywał się do nowszych wydań poprzez samodzielną aktualizację. Nowa wersja zawierała nowy wygląd oraz wbudowane efekty 3D. Zarówno Beryl i Compiz były preinstalowane i można je było skonfigurować poprzez Centrum Sterowania PCLinuxOS. Zaprojektowano nowe logo, nowy ekran logowania. Wersja użytkowa (finalna) PCLinuxOS została wydana dopiero 21 maja 2007.
Historia wydań PCLinuxOS
Każde nowe wydanie charakteryzuje się nowym wyglądem ekranów uruchamiania i logowania oraz najnowszymi wersjami środowisk graficznych.
Wersja Data
Oryginalne wydanie październik 2003
P.91 7 lipca 2005
P.92 21 listopada 2006
P.93 MiniMe 21 kwietnia 2006
P.93a MiniMe 4 września 2006
P.93a Junior 9 września 2006
P.93a Big Daddy 21 sierpnia 2007
P.94 2007 21 maja 2007
2008 MiniMe 7 stycznia 2008
2009.1 11 marca 2009
2009.2 30 czerwca 2009
2010 19 kwietnia 2010
2010.1 5 maja 2010
2010.7 5 sierpnia 2010
2010.10 28 października 2010
2011.06 25 czerwca 2011
2011.09 23 września 2011
2012.02 2 lutego 2012
2012.08 22 sierpnia 2012
2013.02 1 lutego 2013
2013.04 4 kwietnia 2013
2013.07 17 lipca 2013
2013.10 7 października 2013
2013.12 3 grudnia 2013
2014.05 5 maja 2014
2014.07 7 lipca 2014
PCLinuxOS skompresowany na LiveCD
PCLinuxOS rozwijana jest jako Live CD, która może być także zainstalowana na twardym dysku. Po wykonaniu instalacji, użytkownik PCLOS może dodawać, usuwać, jak i aktualizować pakiety poprzez Advanced Packaging Tool (czyli APT), system zarządzania pakietami (oryginalnie zawarty w dystrybucji Debian). PCLinuxOS zawiera kilka niewolnych kodeków, przydatnych dla początkujących użytkowników Linuksa, takich jak mp3, wma, mov itp. W dystrybucji zawarto najpopularniejsze aplikacje open source czyli pakiety wolnego oprogramowania.
PCLinuxOS jest dystrybuowany w postaci LiveCD z opcją instalacji na twardym dysku. Dzięki temu przed instalacją możemy się z nim zapoznać bez ingerencji w nasz obecny system. System na LiveCD jest w całości po angielsku, ale posiada pełne wsparcie dla innych języków w tym dla Polskiego za pomocą skryptu Add locale. Na jednej płycie CD znajduje się ponad 2,5 GB skompresowanego oprogramowania. Na szczęście PCLOS nie jest przeładowany zbędnym oprogramowaniem – przyjęto zasadę, że do jednego zadania służy jedna aplikacja. Dużym atutem systemu jest jego ciągłość (system typu rolling release), przejście do kolejnego wydania odbywa się poprzez aktualizacje systemu przez Synaptic.
Obsługa multimediów to bardzo mocna strona PCLinuxOS. Dystrybucja ta obsługuje wszystkie popularne formaty plików multimedialnych. Bez problemu radzi sobie z odtwarzaniem plików mp3, wma, ogg, mp4, avi, wmv czy mov. I to wszystko bez potrzeby instalowania jakichkolwiek kodeków – wszystko co potrzebne jest do obsługi multimediów znajduje się już w systemie. Obsługiwane są oczywiście także nośniki zawierające multimedia, a więc CD-AUDIO, VCD, DVD-VIDEO. W przypadku CD-AUDIO i DVD płyty po włożeniu do napędu są rozpoznawane i automatycznie uruchamia się odtwarzanie ich zawartości przy pomocy odpowiedniego programu. Ponieważ w systemie zainstalowane są Java, Flash oraz wtyczka do Firefoxa mplayerplug-in, również multimedia dostępne na stronach internetowych nie sprawią nam problemu.
Dodatkowym atutem są znajdujące się w dystrybucji własnościowe sterowniki do karty graficznej działające już w trybie LiveCD. W systemie nie jest domyślnie zainstalowany pakiet win32-codecs (dostarczający niewolne kodeki) ani biblioteka libdvdcss2 (służąca do dekodowania zabezpieczonych płyt DVD), więc jeśli jednak uda ci się znaleźć jakieś multimedia, które nie chcą się odtwarzać, zainstaluj te pakiety i po problemie.
Dostępne architektury: 32bit, 64bit;
Pulpity: KDE, LXDE, XFCE, Gnome, Enlightenment;
Menedżer pakietów: APT, Synaptic;
Format pakietów: .rpm
Procesory: wszystkie Intel, AMD lub VIA.
Pamięć operacyjna: RAM: 512 MB minimum, 1 GB rekomendowany.
Twardy dysk - partycja na system: 3 GB minimum, 8-10 GB rekomendowane dla pełnej instalacji systemu.
Karty Video: nVidia, ATI, Intel, SiS, Matrox, VIA.
3D desktop: jest wspierany, ale wymaga karty video wykonującej instrukcje 3D.
Karty dźwiękowe: wszystkie typu Sound Blaster, AC97 lub HDA i kompatybilne. Kreatywne karty Labs X-Fi nie są jeszcze na 2014 rok wspierane.
SATA, IDE, SCSI, SAS: większość kontrolerów jest wspierana jedynie w trybie non-RAID mode, gdyż system jest przeznaczony na komputery domowe, a nie na superkomputery z klastrami.
Producent: Bill Reynolds aka Texstar
Dystrybucja jest dostępna w trzech wersjach:
- MiniMe, która posiada tylko podstawowy pulpit KDE,
- standardową,
- FullMonty.
Ta ostatnia wersja, FullMonty to solidna mieszanka, która na sześciu osobnych pulpitach oferuje sześć różnych zestawów narzędzi w zależności od zastosowania: internetu, gier, multimediów, grafiki, biura i systemu. Istotna zaleta to fakt, że PCLinuxOS to dystrybucja ciągła. Wydawane okresowo paczki to po prostu zaktualizowana wersja, niemniej użytkownicy korzystający z systemu do tej pory aktualizują go na bieżąco i nie są aż tak narażeni na problemy pojawiające się przy aktualizacjach dystrybucji z cyklicznymi wydaniami.
Instalacja, konfiguracja i zarządzanie oprogramowaniem
Instalacja odbywa się z poziomu LiveCD i jest bardzo prosta. Dodatkowo dostępny jest przewodnik instalacji, w którym opisane i ukazane na zrzutach ekranu są jej kolejne etapy. Dostępny jest przyjazny system do partycjonowania dysku. Instalacja PCLinuxOS nie powinna trwać dłużej niż 15-20 minut. Wszelkie zadania związane z konfiguracją sprzętu i systemu wykonujemy w PCLinuxOS Control Center. Jest to prosta w użyciu, ale oferująca zaawansowane możliwości konfiguracyjne aplikacja znana z Mandrivy.
Do zarządzania oprogramowaniem w PCLinuxOS służy APT (Advanced Packaging Tool). Większość użytkowników z pewnością podczas codziennej pracy będzie wolała korzystać z Synaptica, czyli graficznej nakładki na APT. PCLOS korzysta z pakietów RPM, a w oficjalnym repozytorium znajduje się ich ponad 8000. Nie jest to może ilość tak imponująca, jak w Debianie czy Gentoo, ale w większości przypadków całkowicie wystarczająca. Aktualizacja całego systemu przy pomocy Synaptica sprowadza się do czterech kliknięć.
PCLinuxOS z LXDE
LXDE (Lightweight X11 Desktop Environment) jest przede wszystkim dystrybuowany przez Lubuntu i Knoppix. Skoro występują już dwie inne dystrybucje dostarczane z LXDE, co PCLinuxOS zrobiło z tym środowiskiem, aby sprawić, żeby użytkownicy wybierali jego produkt zamiast konkurencji? Pierwszą rzeczą, którą można zauważyć jest to, że zaraz po instalacji PCLinuxOS ma ustawione wsparcie zarówno dla kart NVidi, jak i ATI z wbudowanym sterownikiem fglrx. Nie ma znaczenia, który typ karty graficznej znajduje się w komputerze. PCLinuxOS – ze środowiskiem LXDE – powinien działać świetnie!
Inną cechę, którą docenią użytkownicy PCLinuxOS, stanowi dostępna od razu po instalacji obsługa multimediów. Nie ma potrzeby grzebać w poszukiwaniu właściwych kodeków, aby wszystko poprawnie działało; pliki multimedialne powinny się po prostu odtwarzać. To mile widziana zmiana dla wszystkich sfrustrowanych instalowaniem dodatkowych pakietów w innych dystrybucjach tylko po to, aby odtworzyć muzykę lub film. Jednym z bardziej orzeźwiających aspektów, jakie znajdują się w PCLinuxOS jeszcze z 2011 roku, jest lista pre-instalowanego oprogramowania. Zamiast zwykle używanych, nudnych wykazów, ta dystrybucja zawiera kilka niezwykłych (i mile widzianych) pozycji:
- Claws Mail: Jeden z najbardziej konfigurowalnych i potężnych klientów e-mail.
- Bleachbit: Niesamowita aplikacja czyszcząca system.
- Clementine: DAAP serwer.
- Flashplayer-plugin: To prawda, nareszcie dystrybucje wyposażone są we Flash od początku.
- The Gimp: Linuks nie jest Linuksem bez The Gimp.
Z repozytoriów PCLinuxOS dostępnych jest na 2014 rok łącznie ponad 12 tysięcy aktualnych produkcyjnych czyli przydatnych pakietów oprogramowania. PCLinuxOS jest na 2014 rok wspierany lokalnie poprzez tłumaczenia na 85 języków z całego świata. PCLinuxOS jest systemem operacyjnym zbudowanym na jądrze Linix, co gwarantuje, iż jest wolny od szkodliwego oprogramowania typu wirusy, trojany, adware i malware czyli od złośliwego oprogramowania windowsowego.
Kwatera główna dystrybucji stworzonej przez Billa Reynolds'a aka Texstar znajduje się w Houston, TX w USA.
Linki
Polskie forum PCLinuxOS - często niedostępne, bo bezmózgowi admini forum banują całe sieci internetowe (dostawców) zamiast pojedynczych użytkowników (np. wszystkie IP z sieci Plus), co jest totalnym absurdem!
Strona amerykańska projektu PCLinuxOS
======================================
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz