SUSE Linux i openSUSE - przyjazny Linux z pakietami RPM
SUSE Linux ([ˈsuːsə]), w Polsce potocznie Susek, to prosta w obsłudze dystrybucja Linuksa, stworzona z myślą o użytkownikach korzystających na co dzień z interfejsu graficznego i przeznaczona zarówno dla użytkowników domowych (openSUSE), jak i do zastosowań komercyjnych (SUSE Linux Enterprise). Rozwijana początkowo w Niemczech przez SuSE GmbH, w styczniu 2004 przejęta przez firmę Novell. Dystrybucja SUSE jest ciągle bardzo popularna w Niemczech i krajach Nordyckich. Dystrybucja ma powody do radości, gdyż stosunkowo często posługuje się SUSE sam Linus Torvalds, twórca jądra systemu operacyjnego Linux.
 |
| openSUSE 13.2 |
Pierwsza wersja systemu nosiła nazwę S.u.S.E. (skrót od niem. Software- und System-Entwicklungsgesellschaft mbH, Nürnberg, od października 1998 zmieniona na SuSE) i ujrzała światło dzienne w marcu 1994. W grudniu 2006 Novell oddzielił otwartą, ogólnodostępną wersję systemu, nazwaną openSUSE i rozwijaną przez społeczność z całego świata, od wydania komercyjnego, oferowanego wraz z pomocą techniczną i skierowanego do zastosowań profesjonalnych. W maju 2011 roku Novell został przejęty przez holding The Attachmate Group. Od tego momentu SUSE działa jako niezależne przedsiębiorstwo w ramach holdingu The Attachmate Group.
SUSE korzysta z menedżera pakietów RPM. Domyślnie, tuż po instalacji SUSE zawiera m.in. przeglądarkę internetową Firefox, pakiet biurowy LibreOffice i wiele innych programów. Na szczególną uwagę zasługuje wyszukiwarka pakietów oraz funkcja wprowadzona w wydaniu 10.3, dostępna także dla użytkowników 10.2 - instalacja jednym kliknięciem (ang. 1click install), dzięki której można wybrać kolekcję pakietów jak również pojedynczy pakiet z jakiegokolwiek repozytorium i go zainstalować, posługując się przyjaznym kreatorem. Przykładem zastosowania tej technologii może być instalacja kodeków[a]. Innym sposobem jest próba odtworzenia pliku zakodowanego danym koderem, czyli uruchomienie instalatora kodeków.
Każdy menedżer pakietów korzystający z Build Service może współpracować nad projektami, jak również tworzyć własne repozytorium. Jeżeli publikowanie pakietów jest włączone, w wyszukiwarce pakietów zobaczymy wpisy zawierające nazwę pakietu, wersję, opis, projekt Build Service i odnośnik 1click install. Jednym z bardziej popularnych składników dystrybucji jest YaST2 - przyjazny w obsłudze program instalacyjny, narzędzie do konfiguracji systemu i zarządzania pakietami w jednym, pozwalający na dostosowanie systemu do własnych potrzeb. Poza instalacją SUSE na dysku twardym, umożliwia wygodne, zautomatyzowane dodawanie, aktualizację i usuwanie programów (poprzez repozytoria pakietów), kontrolę usług systemowych, konfigurację sprzętu (wyjątkiem program SaX2, służący do konfiguracji ekranu, myszy, klawiatury, tabletu itp., który to nie jest modułem programu YaST, a oddzielnym programem).
SUSE pochodzi od Slackware'a
Oryginalnie SUSE Linux była niemieckim tłumaczeniem dystrybucji Slackware Linux. W 1992 Peter MacDonald założył firmę Softlanding Linux System (SLS, która była pierwszą wszechstronną dystrybucją zawierającą takie elementy jak środowisko graficzne X czy protokół TCT/IP. Założony przez Patricka Volkerdinga Slackware oparty został w większej mierze właśnie o SLS.
S.u.S.E został założony w 1992 jako grupa konsultingowa, która spośród wielu innych rzeczy regularnie wydawała nowe wersje oprogramowania zarówno dla SLS jak i Slackware oraz pisała manuale na systemy UNIX/Linux. S.u.S.E założyli czterej młodzi informatycy i inżynierowie w Niemczech: Roland Dyroff, Thomas Fehr, Burchard Steinbild, and Hubert Mantel, z których Thomas Fehr był po studiach i pracował jako inżynier informatyk, a pozostali byli jeszcze studentami matematyki w Nuremberg (Niemcy, RFN). Pierwszy obraz CD wersji SLS/Slackware został wydany dwa lata później w marcu pod dźwięczną nazwą S.u.S.E Linux 1.0 z jądrem linux 1.0 (dokładnie rok wcześniej wydano System Software Linux na 60-ciu dyskietkach).
Później zintegrowano dystrybuję Floriana La Rochea o nazwie Jurix aby w 1996 roku wydać unikalną (jak na owe czasy) wersję S.u.S.E. Linux 4.2, do którego po raz pierwszy dołączono centrum administracyjne YaST1. Z biegiem czasu wprowadzono do systemu kilka rozwiązań firmy Red Hat Linux, np. pakietowanie typowe dla Slackware (tar.gz) zastąpiono pakietami typu RPM oraz wprowadzono “/etc/sysconfig”.
Styczeń 1998 – S.u.S.E 5.2 jest najlepiej sprzedającą się dystrybucją na rynku linuksowym. Nazwa S.u.S.E., a od października 1998 roku – SuSE, oryginalnie była akronimem niemieckich słów “Gesellschaft für Software und Systementwicklung mbh” (ang. “Company for Software and System Development Ltd”). Od momentu kiedy została przejęta przez firmę Novell, oficjalna nazwa tego systemu brzmi “SUSE Linux”. Istnieje jeszcze nieoficjalna plotka, że nazwa została nadana na cześć niemieckiego pioniera komputerowego Konrada Zuse.
Maj 1999 SuSE przemawia już nie tylko w języku niemieckim, angielskim i francuskim ale także i hispańskim. Listopad tego samego roku przynosi ze sobą w wersji SuSE Linux 6.2 graficzny interfejs YaST2. Rok później w marcu wydanie 6.4 zawiera w pudełku pierwszy przewodnik po systemie, a w sierpniu pojawiają się dwie wersje: Professional i Home. W lutym 2001 wychodzi na świat wersja 7.1 zawierająca przełomowe jądro 2.4. Miesiąc później pojawia się SUSE Linux Enteprise Server. Wersję później (7.2) wydaną w czerwcu 2001 zaopatrzono w firewall i system kryptograficzny.
SuSE Linux 8.0 i kwiecień 2002, a wraz z nim KDE 3.0. Maj tego samego roku przynosi ze sobą porozumienie UnitedLinux pomiędzy SuSE, Connectivą i Turbolinux. We wrześniu 2002 roku SuSE Linux kończy dziesięć lat. W pażdzierniku 2003 pojawia się kolejna przełomowa wersja oznaczona numerm 9.0.
Czwartego Listopada 2003 roku Novell ogłosił przejęcie SuSE Linux, sfinalizowano to przejęcie w styczniu 2004 roku. Wtedy właśnie słynne centrum administracyjne YaST zostało wydane na otwartej licencji GPL.
OpenSUSE
Czwarty sierpień 2005 jest największym przełomem w dotychczasowej historii systemu, Novell podjął decyzję o otwarciu się bardziej na społeczeństwo wolnego oprogramowania i pojawia się projekt openSUSE. Wersja 10.0 (6.10.2005) jest pierwszym wydaniem, które zostało zbudowane dzięki współpracy z całego świata, a nie tylko z podwórka SUSE (w końcu oficjalnie SUSE przemawia także i po polsku). Dodatkowo udostępniono na serwerach płyty CD/DVD dostępne do pobrania za darmo – wcześniej instalację systemu można było przeprowadzić jedynie korzystając z repozytoriów internetowych. Oczywiście nie zapominając o wersji pudełkowej wraz z dokumentacją i wsparciem technicznym dostępną jednak już za odpowiednią opłatą. Dodatkowo całkowicie zrezygnowano z wersji Professional i Home, za to wydano wersje “OSS” i “eval”, ta ostatnia zawierała oprócz otwartego oprogramowania także pakiety objęte licencjami własnościowymi.
Przekładanie co chwile terminów wydania wersji 10.1 niestety nie pomogły oficjalnej “stabilnej' wersji, która pojawiła się na wielu serwerach praktycznie jednocześnie 11-go maja 2006 roku zapychając i obciążając wiele z nich, w tym czasie zawieszono na jakiś czas działanie strony www.openSUSE.org, ze względu na ogromną ilość odwiedzających. Mimo innowacyjnego Xgl i po raz pierwszy pełnego wsparcia VBA oraz dobrych chęci dodania obsługi większej ilości repozytoriów, SUSE 10.1 nie zdobyło przewidywanej sławy i chwały jaką miało się stać to wydanie, jednak pokazało reszcie świata, że Linux nie tylko nadaje się na serwery ale jest także świetną alternatywą na biurko, a po wydanych trzy tygodnie później poprawkach system stał się bardziej stabilny i znacznie przyjemniejszy w użytkowaniu.
OpenSUSE to dystrybucja GNU/Linuksa sponsorowana przez firmę Novell. Przeznaczona głównie na desktop. Dobra alternatywa dla Windows XP dla przeciętnego użytkownika. Zawiera dopracowane graficzne narzędzie konfiguracyjne YaST. Jest bardzo prosta w instalacji i użytkowaniu. OpenSUSE cechuje się bardzo dopracowanym pulpitem opartym na środowisku GNOME lub KDE (oczywiście dostępne są również inne, środowiska, które płynnie działają na starszych komputerach). Niezależnie od tego czy wybierzemy GNOME, czy też KDE, nasze oczy ucieszy ergonomiczne i bardzo estetyczne biurko.
Dystrybucja openSUSE słynie ze swojego wszechstronnego narzędzia — YaST. Jest to kluczowy komponent dystrybucji. Użytkownik ma z nim do czynienia już na etapie instalacji systemu — dzięki aplikacji YaST instalacja openSUSE jest łatwa nawet dla osób, które dopiero co zaczynają swoją przygodę z Linuksem. Nie zawiodą się również zaawansowani użytkownicy, którzy mogą skorzystać z trybu eksperta i dostosować wszystkie opcje instalacji do swoich potrzeb. YaST służy również jako wszechstronne narzędzie konfiguracyjne, za pomocą którego można dostosować do własnych potrzeb praktycznie każdy aspekt systemu. Począwszy od zarządzania oprogramowaniem (dodawanie repozytoriów, instalowanie, aktualizowanie i usuwanie programów), poprzez administrację systemem (użytkownicy i ich prawa, uruchamiane serwisy, połączenia sieciowe itp.) a na konfiguracji sprzętu kończąc.
Istnieje kilka wersji dystrybucji, przeznaczonych zarówno dla firm, jak i dla użytkowników indywidualnych. W wariancie komercyjnym, firma Novell oferuje SUSE Linux Enterprise Desktop (SLED) lub jego wersję serwerową - SUSE Linux Enterprise Server (SLES). W odróżnieniu od wersji społecznościowej (openSUSE), zawierają one starsze wersje programów, w rezultacie zapewniając potencjalnie większą stabilność. Do zastosowań domowych przeznaczony jest openSUSE, dostępny do pobrania za darmo z oficjalnej strony projektu (w postaci obrazów .iso liveCD lub DVD, który zawiera dodatkowe języki i własnościowe oprogramowanie), lub do kupienia w wersji pudełkowej, wzbogaconej o pakiety komercyjne, drukowaną instrukcję obsługi oraz kilkadziesiąt dni pomocy technicznej przy instalacji. Systemy z rodziny SUSE dostępne są na architektury: x86, x86-64, PowerPC oraz (testowo) na IA64.
Podstawowe dane o openSUSE
Aktualna wersja na 2014 rok: 13.1
Format pakietów: rpm
Menedżer pakietów: zypper+YaST
Pulpit: KDE, GNOME
Przyjazne narzędzie instalacyjne i konfiguracyjne: YaST
Pakiet AppArmor zwiększający bezpieczeństwo
Pulpit 3D oparty na XGL i menedżerze okien Compiz prosto z pudełka
Konfiguracja zalecana wyłącznie przez YaST
Jeśli chce linuksowy system, który można by było zainstalować na komputerze na kilka lat, to warto zainteresować się najnowszym wydaniem OpenSUSE. Dzięki inicjatywie Evergreen, wydanie to, oznaczone numerem 13.1, będzie wspierane do listopada 2016 roku. Osiem miesięcy pracy zajęło deweloperom OpenSUSE przygotowanie tego składającego się z ponad 6 tysięcy pakietów wydania, dostępnego w odmianach dla pięciu różnych architektur sprzętowych, z pięcioma wysoce dopracowanymi środowiskami graficznymi do wyboru i liczbą zmian na tyle dużą, że na rok 2014 jest to jedna z najnowocześniejszych i do tego popularnych linuksowych dystrybucji, będąc przy tym jedną z najbardziej stabilnych.
Pierwsze, co zauważą instalujący nowe OpenSUSE użytkownicy, to pełna swoboda wyboru dla środowisk graficznych. W czasach gdy praktycznie każda dystrybucja mocno „okopuje się” wokół domyślnego dla siebie pulpitu, jest to rzadkość. Choć domyślnie instalator wskazuje na KDE Plasma Desktop, równie dobrze można zainstalować wersję Plasma Netbook, Xfce, LXDE, Enlightement, oraz oczywiście GNOME. Pulpity te wyglądają na dobrze zintegrowane z systemem, nie są to po prostu pakiety dołożone do dystrybucji na odczepnego – przykładowo wprowadzając wsparcie dla urządzeń z Androidem w KDE pomyślano nie tylko o menedżerze plików Dolphin, ale też odtwarzaczu muzyki Amarok i systemowej powłoce. Warto tu podkreślić, że w nowym OpenSUSE od edycji 13.1 wreszcie doczekaliśmy się ładnie renderowanych fontów bez konieczności wgrywania dodatkowych łatek – to zasługa nowego silnika renderowania we Freetype 2.5. Znacznie szybciej działa narzędzie administracyjne OpenSUSE, czyli YaST. Być może to efekt przepisania go w języku Ruby – oficjalnie powodem ma być ułatwienie niezależnym programistom pracy nad tym najbardziej chyba rozbudowanym „panelem sterowania” wśród linuksowych dystrybucji.
W listopadzie 2014 wychodzi udoskonalona edycja openSUSE 13.2, a cykl wydawniczy został przeciągnięty z dotychczasowych 8-miu do 12-tu miesięcy...
Dotychczasowe wydania openSUSE
openSUSE 10.0 wydano 6-tego października 2005 roku. Jako SUSE Linux
openSUSE 10.1 wydano 11-tego maja 2006 roku.
openSUSE 10.2 wydano 7-ego grudnia 2006 roku.
openSUSE 10.3 wydano 4 października 2007 roku.
openSUSE 11.0 wydano 19-tego czerwca 2008 roku.
openSUSE 11.1 wydano w czwartek, 18-tego grudnia 2008 roku. Evergreen (LTS).
openSUSE 11.2 wydano w czwartek, 12-tego listopada 2009 roku. Evergreen (LTS).
openSUSE 11.3 wydano w czwartek, 15-tego lipca 2010 roku.
openSUSE 11.4 wydano w czwartek, 10-tego marca 2011 roku. Evergreen (LTS). Jako openSUSE
openSUSE 12.1 wydano w środę, 16-tego listopada 2011 roku.
openSUSE 12.2 wydano w środę, 5-ego września 2012 roku.
openSUSE 12.3 wydano w środę, 13-tego marca 2013 roku.
openSUSE 13.1 wydano we wtorek 19-tego listopada 2013 roku. Evergreen (LTS).
openSUSE 13.2 na listopad 2014 roku...
Wymagania sprzętowe
- Pamięć operacyjna RAM - minimum 1 GB, rekomendowane przynajmniej 2 GB; aby mógł jakoś pracować;
- Twardy dysk lub partycja na openSUSE: minimum 3 GB, przynajmniej 5 GB; na podstawową instalację;
- CPU - przynajmniej Intel Pentium III z 500 MHz; rekomendowane przynajmniej Pentium 4 z 2,4 GHz; AMD64 lub Intel64;
LINKI
Projekt openSUSE po polsku
Oficjalne polskie forum openSUSE
======================================
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz